ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ (ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ)

Εργασία 1η :  Αντώνογλου Α. ,Γιαμαλή Α. ,Καλτσίδης  Γ., Κόιος Γ. ,Κόιου Α.  ,Κύρου  Χ.

Ορισμός: Φεμινισμός είναι ένα ιδεολογικό κίνημα που υποστηρίζει τη χειραφέτηση της γυναίκας και την εξίσωσή της με τον άντρα σ' όλα τα πεδία της πολιτικοοικονομικής και κοινωνικής ζωής.

Ο φεμινισμός με τη σημερινή του έννοια είναι απότοκος των ιδεών, που καλλιέργησαν αρχικά οι φιλόσοφοι του 18ου αι. (Βολτέρος, Ρουσό, Μοντεσκιέ) και στη συνέχεια ανέπτυξαν οι μεταγενέστεροι κοινωνιολόγοι.

"Κατάλαβα, έπειτα από τις εμπειρίες της τελευταίας εικοσαετίας, ότι ο ταξικός αγώνας και ο αγώνας των γυναικών είναι δύο πράγματα διαφορετικά. Γι` αυτό έγινα στρατευμένη φεμινίστρια. Υπάρχει μια πάλη καθαρά γυναικεία εναντίον των πατριαρχικών αξιών, που διαιωνίζονται σε όλα τα σημερινά κοινωνικά συστήματα. Και η πάλη αυτή δεν μπορεί παρά να διεξαχθεί μόνο από τις γυναίκες. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που θεωρώ το Κίνημα για την Απελευθέρωση των Γυναικών απαραίτητο στη σημερινή κοινωνία".~ ΣΙΜΟΝ ΝΤΕ ΜΠΩΒΟΥΑΡ

Ο ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ :

«…Ορισμένα τινά Ελληνικά θήλεα ζητούν να δοθή ψήφος εις τας γυναίκας. Σχετικώς με το ίδιον τούτο θέμα διαπρεπέστατος επιστήμων είχεν άλλοτε αναπτύξει από του βήματος της Βουλής το επιστημονικώς πασίγνωστον, άλλως τε, γεγονός ότι παν θήλυ διατελεί εις ανισόρροπον και έξαλλον πνευματικήν κατάστασιν ωρισμένας ημέρας εκάστου μηνός… Νεώτεραι και ακριβέστεραι έρευναι καταδείκνυσιν ότι ου μόνον ωρισμένας ημέρας, αλλά δι’ όλου του μηνός τελούσιν άπαντα τα θήλεα εις πνευματικήν και συναισθηματικήν ανισορροπίαν, τινά δε μετρίαν, τα πλείστα δε σφοδροτάτην και ακατάσχετον, άτε και παντοιοτρόπως εκδηλουμένων και κλιμακουμένων συν τω χρόνω… Επειδή εν τούτοις αι ημέραι αύται, δεν συμπίπτουν ως προς όλα τα θήλεα, είναι αδύνατον να ευρεθή ημέρα πνευματικής ισορροπίας και ψυχικής γαλήνης όλων των θηλέων, ώστε την ευτυχή εκείνην ημέραν να ορίζονται αι εκάστοτε εκλογαί. Η γυναικεία συνεπώς ψήφος είναι πράγμα επικίνδυνον, άρα αποκρουστέον».(Εφημερίδα «Νέα Ημέρα», 20 Μαρτίου 1928)

Έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την ισότητα κατέταξε την Ελλάδα στην 20ή θέση παγκοσμίως όσον αφορά τη θέση και τα δικαιώματα των γυναικών. (http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=108773)

 

1) Γυναίκα: αγράμματη, υποταγμένη στον άνδρα, καμία οικονομική αυτοτέλεια ,ήξερε μόνο  να δουλεύει σα σκλάβα στο χωράφι και το σπίτι

2) Καλιρρόη Σιγανού Παρρέν:( πρώτη ελληνίδα φεμινίστρια)  8 Μαρτίου του 1887 κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της «Εφημερίδος των Κυριών»  

·       Διδάσκει στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο στην Αδριανούπολη της Θράκης, απ’ όπου ξεκινούν διάφορα φεμινιστικά κινήματα, που αργότερα έρχονται στην Αθήνα. Σ’αυτά σπουδάζουν μόνο τα  κορίτσια των εύπορων οικογενειών.

·       Πάρρεν: ιδρύει το 1890 το Σχολείο της Κυριακής, για τις αγράμματες και άπορες γυναίκες. Το 1911 πρωτοστατεί στην ίδρυση του Λυκείου των Ελληνίδων.

3) 1922: ένα εκατομμύριο περίπου Mικρασιάτες πρόσφυγες ήρθαν στη χώρα  μας και τότε η γυναίκα αναγκάζεται να μπει στην παραγωγή, αναζητώντας μεροκάματο για επιβίωση και διεκδικώντας  ίσα δικαιώματα με τους άντρες στην εργασία και την κοινωνία.

4) 1930: Αναγνωρίστηκε το δικαίωμα ψήφου με τόσο περιοριστικούς όρους, μόνο για τις δημοτικές εκλογές ,που αφορούσε μόνο το δικαίωμα του εκλέγειν και όχι του εκλέγεσθαι και μόνο για τις εγγράμματες Ελληνίδες άνω των 30 ετών.

5) 1934: Ψηφίζουν στις δημοτικές εκλογές για πρώτη φορά οι γυναίκες εκ των οποίων 70% ήταν αναλφάβητες. Αυτές που ψήφισαν δεν ξεπερνούσαν τις 240!

6) Δικαίωμα της γυναικείας ψήφου: Σύνταγμα του 1952 για πρώτη φορά ο θηλυκός πληθυσμός βουλευτικές εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου 1956.

 

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

·       Πρώτο κείμενο σχετικό με τη γυναικεία χειραφέτηση θεωρείται το δοκίμιο του φιλόσοφου και επαναστάτη Κοντορσέ Η παραχώρηση πολιτικών δικαιωμάτων στις γυναίκες (1790).

·       Στην Αγγλία το πρώτο φεμινιστικό δημοσίευμα ήταν η Διεκδίκηση των δικαιωμάτων των γυναικών (1792) της Μαίρη Ουόλστοουνκράφτ. Υπέρμαχος του φεμινισμού το 19ο αι. ήταν ο φιλόσοφος Τζον Στούαρτ Μιλ, με το βιβλίο του Η υποδούλωση των γυναικών

·       Η Γαλλική Επανάσταση (1789), παρά τις αρχές της ελευθερίας και ισότητας που διατύπωσε, καταδίκασε τις διεκδικήσεις των γυναικών και καταδίωξε τους οπαδούς του φεμινισμού. Έτσι η Ολέμπ ντε Γκουζ, που μπορεί να θεωρηθεί η πρώτη φεμινίστρια στον κόσμο, καρατομήθηκε με διαταγή του Ροβεσπιέρου. Αυτή είχε συντάξει την περίφημη Διακήρυξη των δικαιωμάτων των γυναικών (1791), στην οποία προβάλλονταν οι ιδεολογικοί λόγοι των γυναικείων διεκδικήσεων.

·       Στις ΗΠΑ, ο φεμινιστικός αγώνας για την απόκτηση πολιτικών δικαιωμάτων ήταν μακροχρόνιος. Σε μια πρώτη φάση συνδέθηκε με το κίνημα για την απελευθέρωση των μαύρων. Τα γυναικεία μέλη της "Αμερικανικής Εταιρείας κατά της Δουλείας" υποστήριξαν τη συμμετοχή των γυναικών στις δημόσιες συζητήσεις και την παροχή σ' αυτές δικαιώματος ψήφου.

Η έκρηξη του φεμινισμού εντοπίζεται στη δεκαετία του 1970, με κύρια αιτήματα τη σεξουαλική απελευθέρωση των γυναικών, την εξίσωσή τους με τους άντρες στο χώρο εργασίας και τις οικονομικές απολαβές, τον καταμερισμό της οικιακής εργασίας, την πρόσβαση στα κέντρα διοίκησης και εξουσίας, την κρατική μέριμνα για τα παιδιά