Ομάδα:Βαγιαλένα Δράμπα, ΙωάνναΚαπατασίδου, Αββακουμίδου Άννα,Κουντζόγλου Άννα.
Η θέση μιας γυναίκας από τη Θράκη ,
όπως αναφέρεται στο απόσπασμα του Βιζυηνού ήταν αρκετά άσχημη. Ο πατέρας είχε
τον πρώτο λόγο και διακρίνουμε μια πατριαρχική κοινωνία. Η γυναίκα από μικρή
ηλικία δεν είχε δικαίωμα στη χαρά και το ξεφάντωμα πριν παντρευτεί και φύγει
από το αυστηρό οικογενειακό περιβάλλον και πέρασε στην εξουσία του άνδρα της.
Συγκεκριμένα η γυναίκα είχα δικαίωμα να διασκεδάσει στο πλάι του ανδρός της.
Ωστόσο ο άνδρας φαίνεται να είναι ευγενικός και να νοιάζεται τη γυναίκα του.
Ήθελε να καθυστερήσει το γάμο για να τον κάνει μαζί με την γυναίκα του. Επίσης
φαίνεται να δείχνει ενδιαφέρον για το αν η γυναίκα του κουράστηκε και
προσφέρεται να τη βοηθήσει στρώνοντας μόνος του το στρώμα και δείχνοντας να
μετανοεί που την έβαλε να χορέψει και να κουραστεί.
Αντίθετα ο άνδρας της Κρήτης φαίνεται
να είναι αυστηρός καθώς μόνο τη στιγμή του γλεντιού το παιδί βλέπει τη μητέρα
του χαρούμενη. Η γυναίκα από την άλλη δεν παύει να είναι υποταγμένη στον άνδρα.
Τραγουδάει μόνο όταν παίρνει άδεια από τον άνδρα της, αλλά παρ ’ όλα αυτά δεν
χάνει το σεβασμό της και την αγάπη του στο πρόσωπο του, πράγμα που
αποδεικνύεται από την γεμάτη θαυμασμό και αγάπη μαντινάδας για τον άνδρα της.
Γενικότερα και στις δύο κοινωνίες, τη
θρακική και την κρητική, η γυναίκα δεν είναι ισότιμη του άνδρα. Παρ’ όλα αυτά ο
Βιζυηνός παρουσιάζει μια πιο αισιόδοξη οπτική με την τρυφερότητα και την
αλληλοκατανόηση από την πλευρά του άνδρα-αρχηγικής παρουσίας. Αντίθετα στον
Καζαντάκη πληροφορούμαστε για ένα περιβάλλον περισσότερο παραδοσιακό που η
γυναίκα προσαρμόζεται στις επιθυμίες του συζύγου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου